Gra ta nie jest grą turową, lecz strategią czasu rzeczywistego (RTS), tj. każda z czynności nie zajmuje pewnej ilości tur, lecz trwa określoną ilość czasu. Najważniejszą cechą Ogame jest to że gra toczy się 24 godziny na dobę, także wtedy gdy gracz nie jest zalogowany. Tak więc atak może nastąpić w każdej chwili nawet kiedy śpimy, jesteśmy w szkole lub pracy.

Ilość czasu potrzebnego na ukończenie danego zadania zależy od nabytego doświadczenia w danej czynności i zaawansowania technologicznego (są budynki zwiększające szybkość pracy np. fabryka robotów, czy fabryka nanitów). Ilość potrzebnego czasu jest zawsze wyświetlona przy danej czynności.
2.

Głównym zadaniem jest kontrola nad jak największą częścią wszechświata, zbieranie i handel surowcami, rozbudowywanie swojego imperium, postęp technologiczny, walka i układy z innymi graczami, oraz osiągnięcie jak najwyższego miejsca w rankingu najlepszych graczy danego universum.

W jednym wszechświecie można posiadać maksymalnie dziewięć planet, a na każdej z nich można wydobywać trzy surowce – metal, kryształ i deuter. Te wykorzystujemy budując budynki na coraz wyższych poziomach, tworząc statki, systemy obronne, bądź rozwijając technologie.

Czwartą jednostką, która jest potrzebna do rozwoju, jest energia – od jej ilości zależy współczynnik produkcji, który w przypadku niedoboru zmniejsza wydobycie surowców. Każdy budynek wydobywający surowce zużywa określoną ilość energii – do wytwarzania energii służą elektrownie (słoneczna oraz fuzyjna) i satelity słoneczne.
3.

Gra, w głównej mierze, odbywa się w trzech sferach – (roz)budowy budynków, odkrywania technologii cywilnej oraz militarnej i budowy statków. Każda z tych sfer (w większości wypadków) jest oddzielona od reszty, czyli działanie w jednej nie „zajmuje” drugiej.